Kahve severler için favori kafelerimizdeki garsonlar, günün başlangıcında veya gün ortasında bize eşlik eden önemli figürlerdir. Ancak, bazen garsonların gülümsemeleri ardında ne sakladıklarını düşünmek zorunda kalırız. Belki de gerçekten mutsuzlar ve yalnızca işlerini yapıyorlar. Ya da belki de içlerindeki sıkıntıları gizlemek için yapay bir gülümseme takınıyorlar. Bu düşünceler, insanın iç dünyasındaki karmaşık duyguları yansıtır.
Şairin dizelerinde de ifade edildiği gibi, garsonlar bazen ellerinde bir fincan kahveyle, yüzlerinde yapmacık bir gülümsemeyle karşımıza çıkarlar. Ancak bu gülümseme, ne kadar gerçekten içten olabilir? Belki de garsonlar, kendi dertlerini unutmak için müşterilere bir yansıtma sunuyorlar. Kahve fincanı ellerinde, ama içlerindeki karmaşık duyguların bir yansıması gibi.
Bir kahve molası sırasında garsonlarla etkileşim kurduğumuzda, belki de arkalarında ne kadar derin bir hikaye olduğunu hiç düşünmeyiz. Onlar sadece işlerini yapıyor gibi görünürler, ama belki de her birinin kendi iç dünyasında fırtınalar kopuyordur. Kim bilir, belki de bizimle olan o kısa iletişim, onların içindeki sessiz sıkıntıları bir nebze olsun hafifletir.
Bir garsonun yüzündeki gülümsemenin gerçekliğini sorgulamak, aslında insan doğasının derinliklerine inmek demektir. Belki de içten gelen bir tebessüm, karşılıklı bir gülümsemeyle karşılandığında gerçek bir bağ kurulabilir. O kısa anlarda, belki de karşımızdaki garsonun da içindeki sıkıntıları hafifletmek mümkündür.
Sonuç olarak, kahve molası sırasında karşımıza çıkan garsonların gülümsemesi, her ne kadar yapmacık gibi görünse de, belki de derinliklerindeki gerçek mutluluğun bir yansımasıdır. Onların da kendi iç dünyaları vardır ve belki de bir tebessüm, onların içsel huzurunu yeniden kazanmalarına yardımcı olabilir.
Metin Özen
